Özür Dilerim Şiiri - Harun Ertaş

Hatalarımın gölgesinde kayboldum;
Şimdi ışığını istiyorum
Bu karanlık sessiz sokakta
Beni bul diye

Kelimelerim yetersiz belki
Bağışlamanı dilemek için
Ama mezar başındaki biri gibi
Sessizce affını istiyorum

Hüznün beni kendime hapsediyor
Ben bir gülüşün için varım
Bağışla istiyorum ki
Canında can arayıp bulayım

Odamda bir mektup yazıyorum,
Adınla başlayıp, bağışla ile biten
Bir gülüşün ve ışıldayan gözlerinde
Koca bir lamba gibi aydınlanıyorum

Hatalarım rüzgar gibi beni savurur,
Sonra sağanak bir yağış başlar
Bağışınsa beni toprağına çeken yağmur
Belki kırgınlığın böyle bir son arar