Özleyişin Adı Oldun Şiiri - Seyrani Göl

Artık gel demiyorum.
Ama hâlâ
gülüşünle başlıyor bazı şiirler.

Adın geçince,
dudaklarımda hafif bir sızı
ve gözlerimde
gizli bir teşekkür beliriyor.

Sen,
bir özleyişin adı oldun.
Ne geldin ne de tamamen gittin.
Ben de seni
gelişinle değil,
kaldığın yerle sevdim…

Sesini unuttum belki,
ama sesinin bıraktığı
o iç kıpırtısı
hâlâ kulağımda saklı.

Dokunamadım sana,
ama özlemek de sevmektir
bir başka türlüsüyle.
Yüreğim hep sende kaldı.

Ve şimdi;
bir şiirin ortasında
gülüşünle karşılaşıyorum yeniden.
Yine özlüyorum seni,
ama güzel bir yerden…
S.GÖL