Sen şimdi uzaklarda çalan hüzünlü bir şarkı gibisin kulaklarımda
Ne elim uzanıyor sesini kısmaya, nede duymamazlıktan gelebiliyorum
Suç bende değil ki, bırakıpta beni uzaklara giden sendin sendin be adam
Şiir oldu gidişin, yüreğimi dağladı özlemin, kor olup yaktın hasretinle
Ben dur desemde durmaz kelimeler dökülürler yüreğimden
Yazan kalemim de sen, mürekkebim de sen oldun sen
Yüreğim uçmasını bilmezdi, sen öğrettin bana
Konacak dalımda sen olmuştun be adam sen olmuştun
Yagmur yağdığında sığınağım olmuştun saklandığım
Uykum geldiğinde sıcacık yatağım, sarıldığım yorganımdın
Üşüdüğümde içimi ısıtan sevgin oldu nefesin olmuştu
İçimde hayatla kavga ederken, hüzün ve gam varken
Elimden tutup götürenim sendin, sendin be adam
Korktuğum geldi işte başıma, geldi işte buldu beni
Oysaki ben sen olmuştum olabildiğince sende
Ellerimi bırakıpta gittin, gittin be mühür gözlüm
Özlemin var Şimdi gözyaşlarımın suskunluğunda
Yüreğimi ise kahredici bir yalnızlık hükmediyor
Ellerimi açmış dualar ediyorum yüce yaradana
Sana olan tertemiz duygularımın sonsuzluğunda
Eğer tanıştığımız o günlere geri dönebilseydik
Bunca şeyin tekrar yaşanacağını bilseydim
Bütün acılara nispet edercesine yine seni severdim
O güzel gözlerine, yüzüne tüm kalbimle gülümserdim
Kaderimiz senin ellerindeydi, iki dudağının arasında
Oysaki güneşin batışını izleyebilirdik bir ömür boyunca
Gitmeyi sen seçtin, kendi ellerinle biçtin kefenimi
Ayrılık rüzgarlarını sen estirdin zamansız gidişinle
Beni öksüz yetim bir çocuk gibi bıraktın yapayalnız
En çok sana nazlanırdım, bir çocuk gibi şımarırdım sana
Gülüşü güzelim, dua bakışlı yarim diye severdim ben seni
Şimdi Yüreği ayazda kalmış, mahsun bir kadın var burada
Serpil Koçar
Kayıt Tarihi : 20.2.2025 14:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!