Ev ile iş arasına sıkıştı insanlığın yaşamı
Herkes kendi dört duvar dünyasının içinde
Herkes düşüp kalkıyor tüm zamanlar
kendi küçücük topluluğu ile.
Bireycilik ciride kalkıştı ortalıkta,
Yalnızlık tıkıyor büsbütün
toplumun nefes yollarını...
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




GÜZELLİKLERİ BULMAK KENDİ ELİMİZDEDİR YİNE DE, BAKMASINI BİLDİKTEN SONRA. ACILARDAN BİLE TAT ALAMAZSAK NASIL KATLANILIR BU YAŞAMA. TEBRİKLERİM GÜZEL ŞİİRİNİZE...
güzeel dizelerin sahibi Mehmet kardeşime sevgilerimle..
Çığlık olmuş akmış dizeler hırçın şelalelere öykünüp... ne kadar gerçekti bungun hayatı çağdaş insanın...
Tebrik edeceğim de... neyi neden..bu acının üstüne...ve gelecek nesillerin mengenesinde ben...
Saygımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta