yüzümde,
büyüdüğüm toprağın bereketini ve buğusunu taşırım
ellerim toprak kokar
avuçlarımda çiçekler.
İçimde insanlarımın kederini taşırım
Hepsinden bir parça.
Çocukluğum saklanmışken içime
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta