Götürmeyin babamı polis amca,
Ben hiç kan görmedim,
Onun ellerinde.
Kalem gördüm ancak.
Suç mu düşünmek insanca?
Daha çok özgürlük isterse bir adam,
Önce o mu edilir tutsak?
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Özgürlüktür Babalar şiirinizi yeni okudum. Lise yıllarım aklıma geldi. Beni ta geçmişe götürdünüz.Şu anda o kadar doluyum ki.. Tebrikler. Sevgi ve saygılarımla.
Yargılama konusunda da malesef dengesiziz.Herkes gücü yettiğine...Güzel bir şiir okudum kaleminizden.Tebrikler
Eğer ben insanım diyebiliyorsan özgür olmalısın. yok eğer özgür değilsen...Şiirinizi acı acı tebessüm ederek okudum. Yüreğinize sağlık. Sevgi ve saygılarımla
bir şairin anlatabileceği en fikir özgürlüğünü anlatan bu şiir, özgür düşünceye darbe vurmaya çalışanlara engüzel cevaptır. biz zaten yanlı yasaklarımızla AB YE NASIL GİRERİZ BİLMEM İŞİMİZE GELİNCE , de YASAK İKİLEMLERİ ayaklarımızda pranga gibi .iki ileri bir geri deyio duruyoruz. kutlarım. yarışmalar gelince kafanıza takmayın. nerde objektif olmayı öğrendik ki. tam puan hayırlı bayramlar.
Yüreğine sağlık kardeşim. Elbette fikir suçu diye birşey kabul edilemez. Allah verdiği aklı iyi kullansın kullarım diye, Karan-ı Kerimin biçok ayetinde düşünmeyi teşvik eder. Düşünmek ve düşündüğünü yazmak ve söylemek aklın gereğidir.
Elbette suç olamaz. Hrika bir şekilde dile getirmişsiniz Tebrikler
Selam ve sevgilerle
Seyfeddin Karahocagil
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta