asılı kaldı imalarımda hallerin
dere tepe kalbim duruncayadek
yılgınları tanımayınca hayat felsefem
ayaklarımda yığınlarca toprak tortusu
yabani otlarla kınalıyorum saçlarını
gözlerim yumulunca mışıl mışıl bir doğa kokusu
sana esirliğim özgürce...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta