Düşününce biraz insan
Yaşadığını haykırıyor
Bulutların ardından.
Ve bulutlar
Her şeyi biliyorlar aslında.
Bizi saklıyorlar
İnekleştirip beni
Sağıyorsun sütümü şimdi!
Tıpkı, eskisi gibi.
Yine de beni küçümseme.
Yüreğim çok büyüktür benim.
Geniştir hem de.
Bana öğret
Öğret bana çocukluğum.
Ben nasıl öğrenmiştim?
Okuma,yazma öğretmeyi
Bana öğret
Öğret bana çocukluğum!
Benim hayatım değil
Onların hayatı!
Bundan böyle
Onlar var sadece.
Beni onlara adıyorum.
Ancak böyle
Taşı beni dünya.
Ağır gelmem sana.
Ağrına da gitmem.
Ben, sevebilen bir insanım.
Görkemli sahnelerinde
Ekrana sevemeyenler çıkınca
Benden savaşa taş var!
Savaşa taş var benden!
Ayaklarımın üstünde
Durmak isterim ben de.
Bomba atmasınlar üstüme!
Yıkılmak istemem ben de.
Korkmuyormuşum ölümden.
Hissediverdim bugün.
Bunu hissettim.
Yıkılsa da dedim
Bütün dünya üzerime
Ben kahramanım.
Ağlayasım var.
Ağla,yasım var.
Eritir gözyaşı gururu
Ağlayıp,bitirelim bu kibiri
Gözün yaşını,döksün acılar!
Gözüm,yasını çiğnesin kader!
Yazmıyorum arkadaşım.
Yazamıyorum.
Tamam mı?
Millete yaptıklarınızı
Yazmaya bile hevesim kalmadı.
İğreniyorum sizden.
Amcamdan aklımda kalan
Birkaç gün
Ve amcam olmadan
Geçen yirmi dört yıl
Belki de geçemeyen
O yirmi dört yıl
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!