Bir ağaçtım sadece
Kimsesizler ormanının içinde.
Dışımızdakiler ise
Yaslayıp sırtlarını zalimlere
Beni sömürerek hazırladıkları füzelerle
Düşüverdiler sevdiklerimizin tepesine
Biliyorum.
Kendimi bulmalıyım.
Ben neredeyim?
Hayatın neresindeyim?
Bulamazsam kendimi
Aşk ile tanışamam asla.
O ne bakıştı be bacım!
Seçim meydanında
Kucağındaki kundaklık bir bebekle
Bu siyaset adamına
Acıklı,acıklı nasıl da baktın öyle!
Belliki sizi yıpratan
O karşıma çıkmasaydı
Seni sevemezdim asla
Ey, İstanbul!
Seni bana sevdiren o
O güzel kıza
Teşekkür etmelisin.
Hiç üzme kendini.
Hastalandığında bunu kimse bilmesin.
İyi olduğuna inandır herkesi.
Kendini bile.
Öyle bir kandır ki kendini
Sen dahi
Hakkımızı neden alamıyoruz?
Diye sorunca Mehmet amca
Suç, yasal oldu dedim ona.
O da bana
Yasa dışı yollardan ceplerini doldurdularsa
Artık zengin daha zengin ise
Dünya kendine başka hedefler seçecek.
Ben dünyayla
Hatta evrenle
Dost oldum artık.
Tersten de yaşasam olanları
Olumsuzlukları kovuyorum kendimden.
Şarap istiyordu.
Üstüne de güzel bir uyku.
Bir hoş oluyordu.
Söylerken bunu.
Çoban yorgundu.
Başka türlü dinlenmezdi.
Efendi dayım
Seni ağlatan
Ben miyim şimdi?
Yaş akıtan kirpiklerine
Bu çile benim mi?
Efendi dayım
Ağlamak var aslında.
Ağlamak var ülkemde.
Herhangi bir evde kocasına mahkum
Bir kadın kadar ağlamak
Ağlamak var aslında.
Çünkü bir o kadar da işsiz var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!