Ah be güzel kız!
Göremiyorum ya seni.
Bu ulaşılmaz
Gelinemez yollar senin mi!
Yoksa benim mi!
Yüreğimi açıp bakabilsen gönlüme
Belki güleceksiniz ama
Bu denizin bana çok borcu var!
Ne depremler oldu deniz kenarlarında!
Sönüverdi bütün ışıklar!
Ve boğuldular bu denizde
Doktor, doktor
Gel artık
Gel bebeğim.
Sana herşeyi anlatmak
Seninle herşeyi konuşmak istiyorum.
Biliyorum.
Henüz erken.
Evet dostum.
Benden hızlısın.
Yarışı senden önce bitiremiyorum.
Hayatın her aşamasında çabuksun.
Aceleyle attığın her adım
Sana kar kalsın.
Görmeyenler de görünce
Çok üzülürler diye
Göz göre, göre
İçime akıttım gözyaşlarımı.
Tüm gözyaşlarımı.
Benim gibi içli, içli
Vapurdayken bile aklımda
Annesi tarafından tokatlanan çocuk.
Açıık havada, deniz üzerinde
O çocuğu yeniden anlamaya çalışarak
Annen hatalı demektense
'Annenin vurduğu yerde gül biter.' dediğim anı sorguluyorum.
Madem, herkes çok büyük
Birileri neden küçük kalıyor?
Kim bilir belki de herkes, küçük
Ama ben büyüğüm diyor.
İşte böyle, bir büyüklük ile küçüklük
Hikayesidir, gidiyor.
On dört yıl oldu.
Belkide her yıl bugün
Gözlerim yaşla doldu.
Ve tam on dört kere yeni baştan
Yüreğim kan ağladı.
Ne aydınlanmaz bir karanlıkmış bu!
Bir parça da kalbimden al!
Al ve ısır bakalım!
Yaralı yüreğimi al
Al kanlar içinde bırak bakalım!
Yürekten yüreğe parçalara ayır da
Benimle doyabilirsen, doy bakalım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!