Doğallaşıyorum geceleri iki büklüm sokaklarda.
Açılıyor her an zamana karşı savaşlarım.
Gardenyalar diktigim mahallelerden geçerken barışa daha çok yakınlaşıyordum.
İlkbahar harbi sıcak temastayken ellerim silah değil sulh taşıyordu ağır ağır.
Akromatopsi yaşantıların tırnak araları berrak kalırken, kirlenmiş olanlar saflığa yakıyordu aralarda konteynırları.
Dumandı, soğukta beyanı okunmuş olanlara delil safsatası.
Af dilerken dikine konuşmalar geçiyordu üç beş satır kenarlarında.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta