Doğallaşıyorum geceleri iki büklüm sokaklarda.
Açılıyor her an zamana karşı savaşlarım.
Gardenyalar diktigim mahallelerden geçerken barışa daha çok yakınlaşıyordum.
İlkbahar harbi sıcak temastayken ellerim silah değil sulh taşıyordu ağır ağır.
Akromatopsi yaşantıların tırnak araları berrak kalırken, kirlenmiş olanlar saflığa yakıyordu aralarda konteynırları.
Dumandı, soğukta beyanı okunmuş olanlara delil safsatası.
Af dilerken dikine konuşmalar geçiyordu üç beş satır kenarlarında.
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta