Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
biz hep onu yücelttik görmedik aydınlığı evet onu yüceltelim amma onun parmağına deyil hedefe yönelmeliyiz yılmaz bey şiirinizi ve sizi kutlarım
Asıl ışığını görmeden, fikir ve düşüncelerinin naifliğini anlamadan, yüreğinde insan olmanın deryasından nasiplenmeden, şakşakcılığını yaparak maalesef çok büyük kötülük edildi...
Oysa onun aydınlığı gösterdiği yol ve ülküsüydü... Onurlu Millet olabilmenin, Ulus olabilmenin bilinci ve yoluydu...
Şiirinizde de değindiğiniz gibi hiçbir gelişme gösteremedik... Ne bilimde, ne ilimde, ne de kültürel bazda... Tek kelimeyle yolundan saptık, yönümüzü aydınlıktan karanlıklara doğru çevirdik veya çevirttiler...
Basiretsiz siyasi çekişmelere heba ettik... Yazık çok yazık ettik...
Zararın neresinden dönülse kardır denip, bu yaşananlardan dersler çıkarıp o yola sıkı sıkıya sarılmalı ve o ülküde yol almalıyız...
Öz eleştirinize tüm kalbimle katılıyor, kısa ama çok şey anlatan güzel şiirinizide Kutluyorum Yılmaz Bey...Saygı ve Sevgilerimle...
Artık O'nu övmek yerine ilke ve hedeflerini gerçekleştirmek amacımız olmalıdır.
Aynen... KATILIYORUM...TŞKLER DOST...
Yılmaz bey, hep rozet, gardırop Atatürkçüler inden çektik.Bizlere bırakmadan gerekeni yazdığınız için teşekkür ederim.Yüreğiniz dert görmesin sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta