Gözlerimizle gördüklerimiz gelseydi dile,söylemsiz kalırdı tüm sözcükler.
Buyüzden nasıl kapanıyorsa göz, öyle açılacaktır en gerçeklikte sözsüz
özde bir duyuş olmak için.
Belki bir bakışın aydınlatacak zamanı veya zaman katmak isteyecek zaman
baktığın yöne ve tüm iç görüşlerine.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta