Özay Karakuş Şiirleri - Şair Özay Karakuş

kapandı kalbimin yine hücresi
canıma kelepçe takıyorsun
kırıldı ruhumun şeffaf küresi
sebebsiz dünyamı yıkıyorsun

aklımda bir sendin somut düşünce

bir ömür aşkının ardından koşturdum

ümidim kesildi dermanım kalmadı

yıllarca içimdeki duyguları çoşturdum

farkındamısın kaç zaman oldu

gelip de aşkım diye gülmedin

böylemi olur sevip sevilmek

inanmazsın sen aşkıma

sevdan yapıştı yakama

senden başkası yok ama

seni gördüğüm o ilk gün benim için sıradan biriydin üstelik

daha çocuk diyordum...ama nereden bilebilirdim o küçük

çocuğun en büyük aşkım olacağını...hayat ne garip değilmi

aşkınla yanan kalbim
bir başka atıyor inan sevgilim
resmine bakan gözlerim
mutlulukla doluyor inan sevgilim

rabbimden bana armağan ödülsün

iki büklüm eğilsin
koptun sen omurumda
inan lazım değilsin
olmazsın umurumda

somurulsun sağılsın

gitme diyen sözlere
kal diyen gözlere
girdiğim öz`lere
kıyamam gidemem

sarılma izlere

geri dön gitme sevgilim
tutmuyor ellerim
olmayınca sen yanımda
tutuluyor dilim
ben senden ayrı kalınca
çarpmıyor yüreğim

ele mi kız ele mi kız

gidiyorsun ele mi kız

mutluluklar senin olsun