Özay Karakuş Şiirleri - Şair Özay Karakuş

sana kulum sana köle

hemde isteyerek bile bile

dile geldi aşk bak dile

tek bir hareket hamle yek

kalkıp bir çay demleyek

donan vücutları yemleyek

erciyesin ortasında

kavuran bir ateş gibi

sanki çağlayan bir nehir

içerimde yara açtılar
yarama tuz bastılar
ellerim koynumda astılar
sen üzülme yarim diye
sana bir şey söylemedim

mevlam her güzelliği vermiş
benden güzel kul varmı dermiş
HAKkın kullarına dudak bükermiş
güzelliğin sende kalır sanma sakın

duydumki çok tatlı şekermiş dilin

ömrün en hazin yerinde bir gün

geçmişe dalacak utanacaksın

umudun kalmayacak yarının sürgün

~~Yüreğimden Kalbime Mektup~~

Ey kahve gözlüm! nehir dudaklım,aşk kokulum

biliyor musun olmadığın her gün her an yokluğunun acısını çekiyorum seni soluyan ciğerlerime....senin varlığın senin yarlığın değer katıyor değerlerime...senin değer yargılarında yargılanmak istiyor seni sevmekten başka suçu günahı olmayan kalbim.eğer suçsa bu itiraf ediyorum taammüden sevdim seni..hadi ne duruyorsun bir an önce kaderimin kalemini kır beni senliliğe müebbet mahkum eyle.gönlünün zindanlarında kalbinin hücrelerinde çürüt alnıma yazılan sensizliği..sensiz anlamı kafiyesi mısrası dizesi olmayan gelişi güzel yazılmış şiir mahiyetindeki kalıplaşmış boş söz kalabalığından başka hiçbir şey değilim...ki zaten sensiz hiçim...yok yok...bir hiç bile değilim..

yanmışım bir ahuzara

bülbül gibi gülizara

hep gelmişim nazara

Perişan hallerdeyim gel artık kurtarsana


Isırdı beni ayrılığın arsız ve de kuduz itleri

bir ayaz kara kör gecede

Rabbim zikrin her hecede

ruhum günahda işkencede