Gönül sarayımın sensin mihmanı
Gönlümü gönlünden tutma gönülsüz
Can cananın canı cananım hani
Gönlümü gönlünden etme gönülsüz
Duyulmaz mı acep gönlümün sesi
Beni halden hale saldın salalı
Gönlümün efkarı zarım yaralı
Ben kendimi gayrı bildim bileli
Gönlümün efkarı yarım yaralı
Bize hicran düştü ezelden gülüm
Aşkın ateşine saldın salalı
Gönlümün narını söndüremedim
Ne garip başım var böyle belalı
Gönlümün yarını döndüremedim
Hayalin gözümün önünde tüter
Gel seninle gidek gülşene bağa
Gönlünle gönlümü seviştir gönül
Çekme yüreğimi aşkınla dağa
Gönlünle gönlümü ovuştur gönül
Şu sinemi sevdan yaktı eritti
Gönül hanesine eyledim mihman
Gönlünü gönlüme kazıdım yazdım
Yıkılsa üstüme bu koca cihan
Gönlünü gönlüme bezedim yazdım
Çıkarma gönlünü gönlümden sakın
Ben beni o yara anlatamadım
Gönül aynasını pak edip gelsin
Şu gönül sazını dinletemedim
Gönül aynasını ak edip gelsin
Bağlasın gönlümü gönül bağına
Gönül yarasını saran erenler
Gönülün yarası gönülden olur
Muradını alıp sefa sürenler
Gönülün çırası gönülden olur
Gönül hanesinin sensin çırası
Mihman eylediler seni gönüller
Gönüllerde gezer dost Ahmet Gezer
Çok bekledik seni yıllar seneler
Gönüllerde gezer dost Ahmet Gezer
Her zaman her yerde ansın gönüller
Boşuna kendime eyledim cefa
Gönüllerde ateş nar olamadım
Sürmedim ömrümde hiç bir gün sefa
Gönüllerde bülbül zar olamadım
Toplasam içimi döksem ummana
Kalemler adını yazsınlar dedim
Gönüllerde türkü dillerde name
Söylesinler seni âlemler dedim
Gönüllerde türkü tellerde name
Sızlıyor gönlümün her gün yarası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!