Yakıp yüreğimi çevirdi küle
Ne hali var ise görürse görsün
Gözümün yaşları bak döndü sele
Ne hali var ise görürse görsün
Çekmediğim daha çile kalmadı
Narı aşka düştü düşeli sinem
Ne güllerim kaldı ne zarım benim
Viraneden farksız bu gönül hanem
Ne ellerim kaldı ne yarim benim
Sakın gönlüm sakın kendini sakın
Tart sözünü sonra söyle
Ne gelirse dilden gelir
Gel gönlümü gel sene eyle
Ne gelirse elden gelir
Kırık gönlüm yorgun hasta
Gurbet ellerinde kaldım biçare
Ne dikenim oldu ne de güllerim
Yüreğimde hasret gönlümde yare
Ne çekenim oldu ne de ellerim
Gözümdeki yaşlar bölendi sele
Ne gariptir ey erenler
Kör önünde çıra yaktım
Bir kenara post serenler
Kör önünde çıra yaktım
Ne gelirse başa dilden
Ben ateşim sen de közüm
Köz ateşi derin yakar
Gel ağlatma iki gözüm
Göz ateşi derin yakar
Yürekteki sızı gibi
Bülbül küsmüş gelmez handana güle
Güller hara döndü, döndü döneli
Düşürdün mecnunu sahraya çöle
Çöller sıra döndü, döndü döneli
Gönül bir ummandır kara görünmez
Senden ayrı geçen yıllar
Yıllar yıla benzemiyor
O mecnunsuz kalan çöller
Çöller çöle benzemiyor
Hasret dolu yanık yürek
Yanıp kül olmuşum boşu boşuna
Küllerden bana ne közden bana ne
Canım feda olsun gözün yaşına
Sellerden bana ne gözden bana ne
Düşmesin gönüller bizden ırağa
Kor düştü gönlüme senin elinden
Kül oldu yüreğim yar yana yana
Denizler deryalar aşkın selinden
Sel oldu yüreğim kor yana yana
Yeter mi kağıtlar kalemler yazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!