Hayatımıza giren her insan ya kahramanı olur öykümüzün ya da figüranı… Çok kez geçmiştir içimizden figüranla kahramanın yer değiştirmesi ama olmaz roller öyle yazılmış ve sahneye çıkma sırası önceden belirlenmiştir….Kanıksasak da gider geliriz gerçekle duygu dünyası arasında.
Geceyle uyum içindeydi saatin tıkırtıları. Lambanın dimeri en aza ayarlanmış loş odada oturuyordu kadın. Kucağında, yaşanan zaman bir tutammışcasına sarı bir kurdeleyle bağlanmış birkaç not, belki de birkaç mektup, yanında yılların yorgunluğu yüzüne düşmüş bir insan gibi yüzü çatlaklarla dolmuş birkaç siyah beyaz resim olan kutuyu tutuyordu. Yaşlanmış ellerinin kutuyu bir bebek gibi okşadığının ayrımında olmadan gözleri
dalıp gitmişti gecenin sinsi karanlığına.
Ne düşlediğini bilmiyor gibi kımıldadı. Belli ki saatlerdir oturuyordu aynı koltukta. Belki de birkaç dakika olmuştu zamanın farkında bile değildi, tek hissettiği her yanının tutulmuş gibi sızlamasıydı. Ne de olsa yaşlanmıştı. Kalkıp yatağına gitmek istedi. Ama kucağındaki anıların ağırlaştırdığı kutu onu çarmıha gerilmiş bir mahkum gibi mıhlamıştı olduğu yere, kalkamadı.
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
pekte öylesine gelmedi bana...
Günlerin ve gecelerin hep aydınlık olsun sevgili arkadaşım.Güzel bir hesaplaşmaydı.Nurdan Ünsal
Öykü yazmak için geç kalmadınız.Ne güzeldi,devamı olsun istedim.akıcı ve duygusallığı her insanın geçmişte yaşadıklarıyla ilişki kurmasını sağlaması...kısaca Çok güzeldi.Yüreklisiniz işte bu yüzdenElinize yüreğünüze sağlık.Sevgi ve saygılarımla.S.ÇİMEN
Böylesine güzel yazılmış bir yazıyı ancak usta bir kalem yazar.Tebrikler Gülseren hanımcım...sevgilerimle.
Gülseren hoca öylesine yazmış ama ben öylesine okumadım.Ve değişik geldi. Sayın hocamın bu tür yazılara devam etmesini bekliyorum.Hocam ve arkadaşlar bilir beni iş olsun diye hiçbir yere hiçbir şey yazmam. saygılarımla..
Zaman zaman her insan dalar geçmişe...ve yaşanılanlar çok eskilerde kalsa bile o anların heyecanını yine de duyar yürek...Yaşlanmış beden şöyle bir canlanır... Unutulmayan galiba duyguların coşkusu...Güzel bir yazıydı arkadaşım. Sevgilerimi yolluyorum.
İfade ve anlatım fevkalede,anlamlıda bir çalışma.Kutlarım Sayın Gülseren Onay.
Mürsel Adıgüzel
çok güzel bir yazı Gülseren hanım dagarcığınız çok zengin ve duru bir okunma akıp giden bir dere gibi çok sevdim çook Emek ve yüreğinize sağlık diyorum Ben sizde şahane bir roman ışığı görüyorum Gülseren hanım kaleminiz hep yazsın diyorum Devamına
güzel bir çalışma...
kimi zaman hepimizin geçer içinden
gerçek rolümüz nedir...
ne yapmalıyız, ne yapıyoruz....
cevaplar bazen hazırdır, bazen cevapsız kalır sorular
tebrikler ve saygılar
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta