29.10.1976 Kastamonu/Taşköprü
Aşk yeryüzündeki bütün duyguların üstünde bir duygudur. İnsan aşkı çok nadir yakalar dünyada. Bir gün yollar ayrılsa da izler sonsuza kadar kalır. Belki de böyle mektuplar yazılır, hiç gönderilmeyen. Ama yine de güzeldir bunlar. İnsan hislerini paylaşacak dostları hep arar. işte bu öylesine bir mektup, yaşanılanların ardından yazılan ve yerine hiç ulaşmayan. Hislerin düğümlendiği anda kalemden kağıda fışkıran. Dökülen son sözler, aşkımdan...
Dün, dündü galiba,
Seni gördüm rüyamda.
Usulca sokuldun yanıma.
Önce tokalaştık,
Sonra da öpüştük.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta