Canında camın dokusu, kırılma korkusu...!
Sınırsız boşluğa üşüyordun
karası çalınmış gözlerle.
Bir deniz uzanıyordu tutunduğun boşlukta;
dalgaların gürültüsüyle beslenen...
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Öyle geldin işte; biliyorsun sende...
Çocuk düşüydün tanrılar kervanında
her özlemin duasına yüz süren...
Şiir böyle başlıyor. Düzeltirseniz sevinirim...
şiirin ilk iki dizesi eksik yazılmış
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta