Öyle bir geceki sabah olmiyor
Kim bilir hangi ağır eller saçlarını okşiyor
Ah benim hazanım gönül ızdırabım
Korkü gözlerine sunmuş öylece bekliyor
Ben bakmağa kiyamazken
Macara sandın sürüklendin zifri karanlığa
Kapanır demir kapılar fark edilmez içerdekiler
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta