Oy Şiiri - Şubat Türkay

Günün en güzel saatlerinde gelir..

Hiç istenmeyen bir misafir gibi..

Hani gelişi ile bütün ruhunuzu kemiren..

Kendi tarihinden bile eski bir kemirgen..

Oy....

Bir şiiri her dizesinde katledercesine..

Ayşe teyze sövüp sayar penceresinde..

Ayrılmak istemez güneşin gülen gözlerinden..

Zaten ancak böyle verim alır, sokağın genel röntgeninden..

Oy..

İçimizde dümdüz bir bakış açısı...

Oldum bittim, dünyanın yuvarlak olduğu gerçeğine karşı..

İnsan olabilmek için insan gibi görünmek yeterli değil..

Umut bütün bu çelişkilerin ilacı...

Oy...