18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Öğretmeni Tevfik Bey durmadan, dinlenmeden,
Onun yanı başında bıkmadı ders vermekten,
Tuğçe, neşe doluydu ellerini şaklatıp,
Çığlıkları dâhil yüksek sesle alkışlayıp,
Ya ayağa kalkarak dersten kaçma işleri,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta