18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Anne gerçekten anne otizmli çocuklarla,
Sığmayacak dizelere tartmaz duygularla,
Otizmli çocuk vardı, annenin bakışında,
Ruhu, ruhu ile dolu otizmlinin ruhunda,
Annesi öğretmendi her şekil düşüncede,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta