18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sadece tek gönüllü vardı ki o da bizdik,
Üç otizmli çocukla katıldık ya da geçtik,
Hizmet etme işinden eğitim öğretimden,
Hem de sahip çıkmakla yeme içmelerinden,
Planlamalarımızla, değerlendirmelerle,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta