18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Otizmli ağlıyordu masanın yönü için,
Şahsi hissin için dengeyi bozarsın niçin?
Masa bomboş kalmıştı kendisi yerleşince,
Şahsım için çok şeyi ilgisiz zannedince,
Çocuk da tedirgindi farklı düzen şekline,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta