18.07.1964 Kırşehir- Mucur
O, hep bizleri dinler otur denildiğinde,
Kararlı bir şekilde kendi düşüncesinde,
Kalksa da zarar vermez ona buna tükürüp,
Ya da itekleyerek birisini düşürüp,
Davranışları ile hâl hareket ve tavır,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta