18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Dedik şimdilik tamam oturun şu tarafa,
Ders beslenme saati, uzanırsan şu rafa,
Beslenmemiz yeterli kendi malım sayılır,
Tamamını bitirin yarına kalmamalıdır,
Sanırım derdiniz var çocuk götürülmeli,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta