18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Üzdüğünü sansa da üzülen biz değildik,
Üzülen kendisiydi, bunu da biz bilirdik,
Üzülmesin, isterdik incinmesin diyerek,
Otizmli çocuk diye hep buna üzülerek,
Ya annesi babası gerçek derdi çekenler,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta