18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Eğitmen dahi olsak otizmlinin gülmesi,
Hiç gülmeyen çocuğun şahsımla eğlenmesi,
Ömür meselesinde komik an bulduğunda,
Çevre, üzgün bakarken kahkaha attığında,
Dedim, ey çocuk sen gül buna ihtiyacın var!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta