18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Abbas, tek başınaydı, oyunların içinde,
Taşlarla topraklarla uğraşır bir şekilde,
Hem başı yere eğik hem de sırtı eğilmiş,
Toprak eşelemekle, bir oyun geliştirmiş,
Hem uzaklaşma işi çevre denilen yerle,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta