18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ümitsizlik sis gibi kerahat vakitleri,
Otistik çocuk ağlarken yıkar yürekleri…
Her bir emek tükenmiş yoğun kargaşalarla,
Bencil düşünceler var yanlış anlayışlarla…
İlerleyemedik mi istenilen şekilde?
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta