18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ey insanlık boş durma otistikler ağlarken!
Tüm insanlık çaresiz yürekler dağlanırken…
Oysa dert var çare var birbirine denk gelen,
Birbirini kurtarıp çok sorunu gideren…
Bir de tembel insanlık kargaşalara dalan,
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta