Titremiyor ayak izim,
Gelmediğin güne selam,
Bak taşıyor beni dizim,
Değmediğin tene selam.
Bir ucundan bir ucuna,
Martı kanadıyla su serpe serpe,
Bugün İstanbul'u ben uyandırdım..
Gözümden düşerken Boğaz'a gölge,
Bugün İstanbul'u ben uyandırdım.
Ezanla okşadım şehrin başını,
Tutturmuşum,'Güvercinim süt beyaz'
Bu türkünün sözü böyle değilmiş
Haziranda, bir zemheri, bir ayaz,
Beyaz gülün dalı yere eğilmiş.
Ne haddine sevda senin bu yaşta,
Nemlenip siyah siyah buğusuyla gecenin,
Nankörce çiçeklenir gözümde bakışların.
Tepinirken boşlukta yirmi üç yıllık cenin
Sana tutundu diye nevri döner kışların.
Sözcükler içirirken mısranın ağrısına
Antolojide tanıdığım ilk 'insan'...tavırları ve asilliği ile örnek alınacak bir bilge...