Yirmi beşte buldum ben dengimi
Kendi güzel hem de gönlü engini
Yuva kurmak ister aramaz zengini
Ahırınde bende mutlu olmuştum
Üçte çocuk yaptı bize ana oldu
Sarı saçlar ile gül çilli yüzüne
Yandı gönül o sürmeli gözüne
Sende tanıdın mı güldün yüzüme
Gözlerimi sonunda ağlatma yazık
Gülüşün yalansa bel bağlamayım
Sevdiklerim terk ettiler gittiler
Bırakıp da beni deli ettiler şimdi
Affetmem gönlümü çok incittiler
Garip kaldım yine yalnızım şimdi
Mektuba yazdıgım sözü gizleme
Bir gülüş bakışın yar yeter gönlüme
Sevgilim ben başka bir şey istemem
Gün kattın yar benim bitmiş ömrüme
Ölsemde severim aşkına pes demem
Bir melek sevdim uzaktan gönülde
Gönlümün yarasını saran olmadı
Sevgili de dosttada vefa kalmadı
Kara günde kapımı çalan olmadı
Yoksula bir selam veren olmuyor
Vefasızmış dostlarım kaçıp gittiler
Kadir mevlam beni tek mi yarattın
Eş vermedin diyar diyar arattın,
Ağlata ağlata da gözleri morarttın
Gideceğim bu dünyadan gülmeden
On yaşımda oldum öksüz bir garip
Beni bir dostum sormuş küsüz demişsin
Sen bu sözü sevgilim nasılda söylemşsin
Onu sevmem demişsin sen kafayı yemişsin
Beni unutman için benim de unutmam gerek
Kıskandırdın ne oldu boyun ğögemi erdi
Görmeden sevdiysem bumu günahım
Egerki kızarsan bana tutar güzel ahım
Tanımak isedisem bağışla ha merahım
Deme bana sen deryam ulan sen kimsin
Ben garip aşıgım hem de halkın ozanı
Bir güzel gördümü de umutlanırım
Umutsuzda yaşanmaz ölecegim ben
Her sevişin sonunda yalnız kalırım
Ne zaman bir sevni bulacagım ben
Aşksız yaşamkaktan ölmek iyidir
Umudum kalmadı bu sonsuz aşk ta
Gözüm yok eldeki sarayda köşk te
Kimsesiz garibim bakın görün işte
Bayram günlerin de bile ben ağlarım
Dertlerim akraba dost olurlar bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!