Osman bey'in bir eşi varmış, iki de çocuğu,
Görsen öyle güzeller ki, sanki nazar boncuğu,
Didinirmiş, çalışırmış, sırf onları okutmak için,
Baba ya, yüzlerine güler, gece ağlarmış için için.
Bir inşaatta çalışırmış, hem de haftanın her günü,
Her saat aynıymış ona, yokmuş gecesi gündüzü,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta