İçimde güneş doğana kadar,
İntihara meyilli hayallerim var benim.
Uykusuz geçen gecelerimle beraber,
Sabahı bekleyen kanlı gözlerim.
Kolay mı sanıyorsun sen,
Aslı değilsin ki Leman
Ben Kerem olayım
Kor değil ateş değilsin
Kendimi nasıl yakayım
Zühre değilsin ki Leman
Kimse kimsenin yokluğunda ölmüyor eyvallahta
Bende senin yokluğunda gülemiyorum
Ruhum beden de misafir gibi adeta
Resmen yaşamak için direniyorum
Gururumun engel olduğu kadar tutuyorum
Ya bir başkası alırsa yerini birgün
Ya senden çok daha fazla seversem onu
Ne anlamın kalır o zaman senin
Ne manası kalır bunca senenin
Yazık olmaz mı geçen günlerime
Yazık olmaz mı uykusuz gecelerime
Olmadı mı olmuyor bazen
Ne kadar zorlarsan zorla dönmüyor giden
Zorladıkça daha da çıkmaza giriyor
Herkes payına düşeni alıyor
Ona gitmek düşüyor
Sana ise arkasından baka kalmak
İsmin dilime dolanan en güzel şarkı
Bu gözlerin gördüğü en güzel esersin sen
İçimde filizlenen bir çiçek
Uzayıp giden bir asma yaprağısın
Kendimi alamıyorum senden
Koparamıyorum da
Pişman değilim
Dünyaya bir daha gelsem yine severim seni
Üstelik tüm acılarına rağmen
Zaten aşk acısıyla tatlısıyla güzel değil mi
Yine görsem yine severim seni
Hemde ilk günkü gibi
Artık dermanım kalmadı sana gelecek,
Bu aşk bigün elbet bitecek.
Dualarla istediğim seni,
Saz tellerindeki nameler bitirecek.
Gömeceğim senide gecenin karanlığına,
Aniden geliyorsun gözlerimin önüne
Ve gitmek nedir bilmiyorsun
Bu ne yüzsüzlük böyle
Ne şımarık haller
Ne bu tavırlar
Yakışıyor mu sana
Sen ki en büyük tercümanısın hislerimin,
Vede en büyük katilisin duygularımın.
Ben ise celladıyım tüm uykularımın,
Sebebi sen, sonucu sen, bir türlü bitmeyen.
Ben en büyük kaybedeniyim bu oyunun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!