Sevdin mi benim gibi seveceksin
Tereddütler olmayacak aklında
Canın tatlı olmayacak acıda olacak hayatında
Ve sen acısıyla tatlısıyla seveceksin beni
Aynı benim seni sevdiğim gibi
Öyle zora gelince dönmeyeceksin arkanı
Bugün huysuzum biraz,
Biraz da huzursuz.
Penceresini açmadım odamın,
Hava epey soğuk buralarda ,
Perde ardından izliyorum yağmuru.
İçimde de tarifsiz bir hüzün,
Ben ki yorgun düştüm,
Her defasında sana koştuğum yollarda,
Yine de vazgeçmedim gelmekten .
O sokağın sana çıkacağını bile bile ,
Bekledim hep.
Hiç vazgeçmedim sevdamdan,
Sana söylenebilecek bir sözüm yok artık
Dudaklarımdan ismin dökülmez
Gözlerim aramaz artık gözlerini
Ve ben o yolda bir daha yürümem
Saymam artık sensiz günleri
Yazıp yazıp sildiğim çok şey var,
İsmin geçince yutkunamadığım,
Kırılma diye sustuğum,
İçime attığım ne çok şey var .
Bilmiyorsun !
Anlamıyorsun da beni.
Bırakın yanlışlarıyla kalsınlar
Kimseyi düzeltecek kadar
Heba etmeyin ömrünüzü
Bazı insanlar şeytanla anlaşmışlar
Zemzemle yıkasanızda arınmazlar
Uğraşmayın bildiği gibi yaşasınlar
Ya görmeliyim seni uzaktan
Yada her gece gelmelisin rüyama
Yoksa yazamıyorum
Yüzünü hatırlamakta zorlanıyorum
Siliniyorsun yavaş yavaş
Bu ne aceleci gidiş böyle
Her ayrılığın kendine ait izleri vardır,
Her bedende ayrı tutulur yası.
Kimilerinin ağzını bıçak açmaz,
Kimileri ise haykırır ağzı kanarcasına.
Çaresiz..
Ben ise mısralara döktüm seni,
Her defasında karşıma çıkardı seni
Bu şehrin kıymet bilmez sokakları
Her defasında gözüme soka soka
Getirip geçirdi yanımdan
Çevirip kafamı bakamadan
Koşarcasına kaçırıp götürdu hep
Dün gördüm de seni gelemedim yanına
Ayaklarım tutarken koşamadım ya sana
Yere batsın gururu kahrolsun mesafeler
Ben seni saramadım ya neye yarar bu eller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!