Beni zar ağlattın ortada koydun.
Sufatın töküle boyun devrile.
Sülük gibi emdin kanıma doydun.
Sufatın töküle boyun devrile.
Şer bela yolunda yorgun dizlerin.
Günün ortasında kabus görürüz.
Her gün soruyorum bize ne oldu?
Koşar adımlarla nere yürürüz?
Topuğun üstünde dize ne oldu?
Masal ülkesinde devler uyandı.
Hakk bizi yaratmış, farklı biçimde.
Yılanı yerlerde sürüyor Cevdet!
Balığı yüzdürür derya içinde.
Devede çöllerde yürüyor Cevdet!
İnsan mutlu olur, bunu bilince.
Adamın niyeti bozuksa baştan
Öküzün altında buzağı arar
Birisi burnunu sokarsa dıştan
Yakını bırakır uzağı arar
Eğer kem gözlerle ederse nazar
Bizim bu davamız kutlu bir dava,
Ne yazık yolundan döndü bazısı.
Yangın söndürmezdi su ile hava,
Daha üflemeden söndü bazısı.
Tek yumruk olsaydık gelirdi dize,
Dedim gül okşasam batıyor diken,
Anlamadım bu ne, iş dedi bize.
Anneye öf bile demek yok iken,
Şimdiki evlatlar çüş dedi bize.
Bağcı dayak yedi netsin üzümü,
Erzurum’u anar onu özlerim
Orda geçen günler ömürden olsun
Hangi güzel gelse görmez gözlerim
İsterse kaşları kömürden olsun
Havası soğuktur, insanı merttir
Zamanın ipini çektim kopardım,
Seneler döküldü, aylar dağıldı.
Bir kuru ekmeği sıkıca sardım,
Sözde nimetlerden paylar dağıldı.
Aylar tökezledi saatler durdu,
Saati ekledim,günlere saydım
Aylar geldi geçti daha dün gibi
Zaman tünelinden ne çabuk kaydım
Yıllar geldi geçti daha dün gibi
Ben ne zaman geldim orta yaşıma
İmzasız dilekçe vermek istedim
İmzalarsam beni ayıranlar var
Sizlerde yok mudur biraz his dedim
Baktım birbirini kayıranlar var
Ortalık toz duman sanki zelzele
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!