Örtün Üstümü Şiiri - Bekir Dalkıç

Vazgeçtim şiirden ben.
El çok, dost yok,
Yok.
Gelmiyor cümlemin sonu hiç.
Yoruldum oysa yürümekten.
Uyumam gerek, örtüp üstümü.

Vazgeçtim yazmaktan ben.
Kalemim küt, kalbim küt.
Kalemim mezarımı kazıyor hep.
Kafiyemin ahengi kayıp epeydir.
Yıldım yaşamaktan.
Uyumam gerek, örtüp üstümü.

Kızıma kalsın şiirlerim.
Oğluma kalsın, kızıma.
Habersiz gidersem lütfen kızmayın.
Kızma.
Borcunu ödedim sevinçlerin.
Kederlerimi sırtlandım sırtıma.
Uyumam gerek, örtüp üstümü.

Çocuklar annenizi üzmeyin.
Toprağımı çok kazmayın.
Üstüm açılırsa diye de korkmayın hiç.
Korkmayın.
Etimi yesin acıkırsa köpekler, kediler.
Benim kadar hayattan bezmeyin sakın.
Uyumam gerek, örtüp üstümü.

Örtün.
Örtün üstümü.