Divan Şiiri; başlangıcı o zamanki “batı” olan Acem İlleri ve Mezopotamya kavimleri ile olan savaş/ticaret ilişkilerinin dinî ve kültürel ürünleri olarak ortaya çıkan, Cumhuriyetin İlânı ve Dil Devrimi ile yaşanan dilden uzaklaşan bir tür olarak değerlendirilebilir.
Divan Şiiri; öncelikle zamâne şiiri olmak durumunda kalmıştır. Çünkü özellikle, Cumhuriyetin İlânı ve Dil Devrimi; Divan Edebiyatı'nın dilini, yaşayan dil olmaktan çıkarmıştır. Sadece “saray edebiyatı” olarak kalmış olan ve zaten halka inememiş bir türün, yine o eğitimi alabilen elit kesimlerin edebiyatı olarak kalması da çok doğal görünmelidir.
Divan Şiirin, yaşatmak mı? Belki de tek şartla bu mümkün olabilir; aynen yitip gitmesi istenmeyen el zanaatları gibi, körelmemesi istenen bir kültür mozaiği gibi. Ancak, halkın sorunlarına inemeyen bir dilin, halen körelmekle meşgûl bir karma dilin; hangi amaçla yaşatılmaya çalışıldığının mantığına inmek bir yana, güncelin toplumunu aydınlatacak o kadar çok malzeme ve sözcüğümüz var ki, ulus dilinin zenginliği yerine, sadece ses ahengine dayanan soyutlanmış yahut köhnemiş bir türün halka sevdirilmesi de, mümkün değildir.
Merhaba,
Bir WEB Sitesindeki üye sanat paylaşımları; yayınladıktan sonra sonuçları görmeden siteden ayrılmasından daha çok, okurlardan geri besleme almaya yönelik paylaşımlar türündedir.
Bir WEB Sitesinde, açılmış olan tartışmaya verilen yorumların önceden var sanılması, hem paylaşanı, hem de okuru “yenilik yok, kimse ilgilenmemiş! ” yanılgısına düşürüyor genelde. Böylece, tartışmada / yorumu istenilen yapıt için bir yenilik yok sanılarak, sayfa içeriğinin açılması girişimi iptal ediliyor okur tarafından. Oysa, değerli yorumlar eklenmiş ve belki de zamanında görülse; ilgilenenleri daha da motive edecek bir şeyler bulunarak, paylaşım ortamını canlandırmaya birçok katkı yapılabilirdi.
Bu makalenin konusu, Antoloji.com sayfalarının taraflı veya kasıtlı kullanımına
ilişkin kaygılara yönelik olarak yapılan bir değerlendirmeyi kapsamaktadır:
Kasıtlı olarak antolojim listelerine eklemek veya puanlama yapmak, gerçekten de arzu edilmeyen bir durumdur. Gerçekte, listelere eklenme, beğeni kıstasına göre olmalıdır. Bazen, beğenenler de listesine eklemeyebiliyor, çünkü gerek de görmeyebiliyor, birkez okuması ve beğenmesi okura yeterli olabiliyor....
Diğer taraftan, beğeni kıstasından farklı gerekçelerle ekleyenler,
Bir WEB Sitesindeki üye sanat paylaşımları; yayınladıktan sonra sonuçları görmeden siteden ayrılmasından daha çok, okurlardan geri besleme almaya yönelik paylaşımlar türündedir. Geri bildirimi sağlamak adına, paylaşım ortamının bazı özelliklerle desteklenmesi gerekir.
Yorum sayılarının, yeni yorum varlığının belirgin bir ibare ile belirtilmesi de, sayıları yüzleri bulan eserler içinde yazarın, gelişmeleri daha çabuk izlemesi açısından gerekli bir teknik kolaylık niteliği sergilemektedir. Bu bilgi, hem yazarına, hem de son yorum alanlar menü çubuğu ile okurlara gösterilebilir. Ancak bunlar, üyelerin sayısını sınırlı tutmaya dayalıdır. üye sayısının artması için, belirli oranda editör sayı desteği de gerekir.
Paylaşım yapıtına ait konu başlığının 'yeni' ibaresi ile vurgulanmasına ek olarak, eklenen yorumun da veya yorum sayısı artışının / yorum sayısını gösteren rakamın da vurgulanması gereklidir. Ayrıca, yorum alan paylaşımın sıralamada öne çıkmasının; hem paylaşımı açanı onurlandıracağını, hem de yeni açılan / son yorumlanan paylaşımın doğrudan erişime açılacağını sanıyorum
Bugün oturdum masama
En hüzünlü ne varsa yazacaktım,
Buruk kelimeleri de sırasıyla.
İlk dizede bir yüreği anlatacaktım,
Nasıl kan ağlar, verem olur, ölür,
Cehennem gibi sıcak ayrı dünya evlerindeyiz
Yasaklar konmuş bak, mahpus olmuş gönlüm,
Ne zaman gülse goncan, hor görüleceğiz,
Yüzü kızarmaz ki yüreğin, işine bakar her dem,
Peşini bırakmak yok; kan davası bu,
Gerekirse zor kullanacağız.
Boşveriyorum artık, inan,
Ömrümdeki o parçalar, benim nazar boncuğumdu,
Asla çalmadı nurumu; parlayıp durdu ışığım,
Budala hırsız hep masumdu.
Siliyorum şimdi bak, yürekte temiz kalmalı yâr,
darı kilem aç, kilo yağır,
ömür ağu, sile suyunu hüllem
-hile, muzur!
ne yazsa, faydası yok;
-zırdeli kalem;
hey, anadolu kaplanı!
-ey pardus!
uyansın artık içinde hırs!
hangi deyyus sana küs?
-deyiver!
Seni artık günışığında;
Hayat hikayelerindeki gibi hiç düşünemiyorum,
Belki masallarda, ya da deniz-kızı ülkesinde,
Bulutları yastık yapabileceğin,
Kaf Dağına atıyorum varlığını,
Benim üç vakitte gidebileceğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!