Şiirlerim okunmalı benim;
yoksa nasıl bilecek herkes,
-girdisini çıktısını sevdanın?
Biri öfkesini kusacak şeytana,
Biri de melek bakacak insana,
Bahara bak; açıyor tohumlar hiç durmadan,
-ardı arkası kesilmiyor ak sütün, mayası ne doğurgan!
-sardı sarıyor çiçekler her yandan, dur durak yok!
-balcı, kovandan besmeleye çıkıyor, rastgele gardaş!
-sazlar cümbüş oldu olacak, tambura keman
-sakın geç kalmayasın bayrama, haydi, davran!
Gördün mü hiç uzaktan, sırlarını tepelerin?
Gölgelerin sardığı karaltıları,
Tozu dumana katan, ayak seslerini belki doğanın,
Renk cümbüşü yelesini, tayların çektiği sürülerin
Ve teklediği yılkıların.
Bak, yetmiş yaşında gözlerim
Ellerim de titrer olmuş, bak
Bak yüzüme
Görülür mü ki dışarıdan?
Işıltı ile parlayan göz bebeğim.
Evvelce bilir idi bahar, işini
Toza bular idi cemre, dişini
Bozar idi çiçeği bal için, arı
Sayar idi gürzü bıçağı, börü.
Sever idi gök tengri, çocuğu
çiçek açsa ruhumun bebeği
-aş bilir bahçeyi, eş bilir
güle gonca, yavru değil mi
-baş bilir alı, iş bilir
şala eğilse zülfü batar
haz bilir dikeni, naz bilir
Neden insanlar hep,
birbirini herşeyden çok,
yani ölürcesine istediklerinde,
hançer saplar gibi yüzlerini,
öbür yana çevirirler?
Gözlerin, senin;
Ya hapseder içine adamı, derinlerine
Ya da çarpar dışına atar aksine!
Senin gözlerin;
Tarifsiz bir dostluk verir insana
Kimi kandırabilirsin ki?
Alenîdir sevdanın gözü,
Maşuk saklamaktadır rengi,
Gözlerin de yetmez bilmeye,
Yüreğinle onu sökersin.
öyle bir engeldir ki;
-bir çeşit dünya kanunu,
-kodese tıkılan insana eşit!
mevta olur çileden çıkan,
böyle bir çengeldir, yüreğine asılan!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!