Orhan Sönmez Şiirleri - Şair Orhan Sönmez

Tarih kalemle değil Türkün kanıyla yazıldı
Alemlere sığmayan bir imanla bak kazıldı
Şehitler ise Peygambere komşu sayıldı
Hos geldin bize TÜRK-ün zafer bayramı

Daha ne ağlayıp sızlarsın gönül
Haldan anlamayan hatırmı bilir
Tükettin ömrünü yeter be gönül
Adam olmayandan adammı olur

Yetmez gibi birde yaran deşerler

Daha ne ağlayıp sızlarsın gönül
Haldan anlamayan hatırmı bilir
Tükettin ömrünü yeter be gönül
Adam olmayandan adammı olur

Yetmez gibi birde yaran deşerler

ALIŞAMADIM
Aşkın közünde bir ömrü kavurdun
Lokman´da bile deva bulamadım
Düşlerime´de gelmezsin anladım
Yıllar geçti´de rüyalara alışamadım

Uzun yoldan geldim yorgunum hancı
Niçin dinmiyor içimdeki öldüren sancı
Bu handaki siram söyle sence kaçıncı
İsmimi sorma bana diyorlar almancı

Ediyorsan merak alman pasaportda var

Sanki doğuştan olmuş bizimki başkan
Yalan yanlış Yokki kendini bir tartan
Bir aliyansla başladı başımızdaki ustan
Diplomasıda yok bilgisi yok ama sultan

Dünyadan haberi yok eyt amerika der

Anneler gününde içim alev alev yanıyor
Hasret ecel gibi anam bedenimi sarıyor
Kalbimdeki bu özlem yara olmuş kanıyor
Affet be Anam senin gibi kimse sevmiyor

İsmail sivrisinin başı sisli dumanlı
Yar selam göndermış sözler yaralı
Azalmaz gönlümün ne efkarı gamı
Benden selam olsun ah Anadolum

Sen pınardan akan ince yudumsun

Dalımmı kuruyor yaprağım solğun
Geçmiyor zamanlar yüreğim yorğun
Görenler halıma diyorki Orhan olğun
Daha yaşım neki ne oldum anam

Zamansız soluyor benim güllerim

Hısım akraba hep bir arada yıllarca yaşadık
Artık bak gardaş gardaşı tanımıyor şimdik
Bizler komşumuzun her derdine koşardık
Unuttuk Allahın selamını bile vermiyok artık

Duvarlar kerpiçten damımızda sarı hasır