Orhan Sönmez Şiirleri - Şair Orhan Sönmez

Çekerken alkolden girdi aha komaya
Pavyonları evi bilirdi başlardı havaya
Katir inadı vardi beyaz derdi karaya
Soganı sarımsak diye yerdi ey dürzü

Kendini hep dev aynasında görürdü

Yaş ellidört olmuş kemale Erdimmi
Baba yurdun özledim be gardaşım
Akan göz yaşımı bile artık silmem
Halimiz perişan bir görsen gardaşım

Günlerim geçiyor acıyla sancı içinde

Yaşım elli idi elli üç oldu daha
Düşe kalka geçti ömrüm aha
Tam kavuştum derken soyha
Gurbette geçti benim ömrüm

Varamadım şu feleğin huyuna

Anam yine düşümde başına geldim
Fatihayı okudum sen gel bana sor
Dert dökmeye mezar taşını bildim
Evlatlarının ettigini gel sen bana sor

Mektup derken şiire döndü vicdansız gene
Darılırsan ben ölürüm oku ne olur bir kere
Taze sarmaşığım sarılsaydım hoyrat bedene
Sarılmadan ölmeyeyim gadanı alayım gel hele

Bir gün güneş olur bütün tabiata doğarsın

GENÇLİGİM
Bir alman birhanesi oldu bakın gençliğim
Gelen dertli giden dertli akşamcıydı bildigim
Çalışlı peder diyorlardı bana gurbet ellerde
Eğrildi kırıldı soldu gitti benim gençliğim

GİTTİ(1)
Bacılarım köyde mesafe çok uzak
Gönülden bir selam yolladım gitti
Postahane unutuldu kalmadı hacet
İnternette hal ve hatırı sordum gitti

İnsan dergahında pişene can kurban
Fukaraya bulunsun sofranızda çorban
Hakk'ı razı kılsın sırtına giydiğin urban
Haramdan doyanı sopayla kovdum gitti

Haram yiyenlerle merhabam yoktur

Hasbıhal ettiler bakın gönlüm aldılar
Şiirler yazıbda inceden haber saldılar
Okuyanlar belkide memnun kaldılar
Ben de bu şiiri onlara yolladım gitti

Ne mutlu dostlar hala dost kalana

Kırılan şişelerde kalan ömrümden
Ağlarsın içtiğin gençligimi bir bilsen
Ugruna döktügüm gözüm selinden
Irmaga kapılır Bogulurdun ah görsen

Zalim felek azabını kalbimde sınadı