Önümüzdeki Pencere Şiiri - Kasım Kobakçı

Yalnız sana veriyorum, bu armağanımı,
Ayrılırken bizden, istiyorum helal eyle hakkını,
Vedalaşıp alperen, o an asasına yaslandı,
Duruma şaşıran yaşlı peder, kayboldu bir anda.
*
Ağırlaştı yükleri, yüklendikçe beygire,
Dolaştı kötü niyetler, sataştı kedilere,
Bozkurtlar, yenildi mi sandın köpeklere?
Hep mi zannettiler ki, güvenliği mükemmel?
*
Bir pencere var önümüzde, ebediyete açılan,
Aydınlık umutla hep içimizde, hiç bitmeyen,
Bunu uğurlu bir sevgi mi sanıyorsun, gerçekten,
Tüm zamanlarda bu sırada, aynı halde duruyorsan,
Tüm hışmıyla bunlar, yüklendi bedenime, neden?