Sakın dost sanmayın bu dünyayı
Görmedim içinde hiç vefayı
Dost diye tutunduğum o dallar
Ellerimde kuruyup kaldılar.
Yar diye sarıldığım bedenler
Kara toprak yar deyip gittiler
Girdiler o karanlık kabire
Beni yalnızlığa terk ettiler.
Yanarım ben bu yalnız halime
Kimsesiz kaldım dünya evinde
Yüreğime saplandı acılar
Etrafımda kapkara bulutlar.
Sırra kadem bastı bütün dostlar
Hani nerde mazide kalanlar
Hanemde hüzündü yaşananlar
Ömür biterken onlar yoktular.
18.Ekim.2013 / Halide Köksal
Halide KöksalKayıt Tarihi : 8.3.2018 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)