İnsan var güleç yüzlü içten mi içten;
Ela gözlü, tatlı sözlü, bir damlacık sıcaklığa hasret…
İnsan var konuşmayı seven, özü dürüstlüğün;
Solgun yüzlü, yorgun ruhlu, içtenliğe susamış…
İnsanlar var kader çizgisi buluşmuş,
Akılları ve yürekleri bir, hayat yolları ayrı mı ayrı...
Onlar konuştular yarınları, paylaştılar düşleri, saygıyı…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
