Ey ezân sesleri, ezân sesleri
Ezânların kalbe sızan sesleri
Ezân sesleri!
Güller allanır
Ezân sesiyle;
Gönül ballanır
Ne olursun yazma; yazma bu akşam,
Bu akşam ağlatma kuru kalemi.
Elem senle kalsın bâri şu akşam
Kaleme çektirme, sen duy elemi.
Güngör'meden durgun akıyor fikir
Kendi mecrâsında ehlini bekler.
Geziye çıkarken zorluyor şiir
Akıntıya karşı Kısa kürek'ler.
Kaygu bulut bulut sarsın, ne çıkar
Hançer hançer sükût bağrımı delsin.
Dumanlı duygudan başka neyim var
Nargile nargile süzülsün gelsin.
Hislerin ötesi derin uçurum
Bu hastâne odasında bütün gün
Dertlerimi yalnızlıklar paylaşır.
Güz çiçeği benizlerde bir hüzün
Akşamleyin arta arta dolaşır.
Geç vakitte sâkinleşen acılar
gel de gör memleketimi
başkasına şirin gözükmek için
kızgın sacın üstünde
debeleniyor insanlar.
has oğul evin yetîmi
Dalıp çıkan kayguların içinde
Tevhît feneriyle sâbit hizâmız.
Yanıp sönen duyguların içinde
Aşkın ile aydınlanır fezâmız.
Şiirler odur ki anlatsın
Odur ki her gönle ok atsın
Anlatsın, ok atsın, çınlatsın.
Şâirler odur ki dinletsin
Odur ki derinden inletsin
bir kuşum var çok küçük
ağzı burnu küçücük
kardeşe darılmış
yuvadan ayrılmış
öterken cik cik
duymuş kedicik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!