On bir parmaklıdır annem
On bir kere doğurmuş
Babamı da sayarsak on iki
Dere başında
Topaçla suya dökerdi
Eteğimizde gülleri
Saçlarım kil kokardı
Üstüm başım dut şerbeti
Kımıl kımıl bir güneşin
Gölgesinde uyurdum
On birinci parmağının
Elleriyle ayıklardı annem
Topuğumdan tarla iğnesi
Ey! Dünya
Kimler altın postunu serdi
Topuğuna batırarak dikeni
Annem de yok artık
Gelincik rakısı içiyorum, sek
Topal bir dünyanın karnında sekerek
MUNZURAY
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 12:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

dilinize sağlık
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)