yavuzbayram77gmail.com
Dünyanın bütün yalnızları, kırılmış bütün aynalar,
Dostluğun doruğunda yaşayan yalnız insanlar.
Güneşim tutuldu, duygularım paramparça,
Bir ağustos ayının gecesinde ruhum beş bin parça.
Ben babamın dizinde büyümedim, ne de kucağında,
Ben gönüllerde türkü oldum, ağıt oldum, gönül oldum.
Salkım söğütlerin dibinde soluklandım hayalinle,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
'Hangi noktada bulunduğunuzdan daha önemli olan; hangi yöne ve hangi hızla ilerlediğinizdir.'
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta